Kto wie, że archetyp paryskiego lifestyle , charakterystyczne wyplatane krzesło francuskich Bistro, które od 130 lat ożywia pejzaż ulicznych kafejek i restauracji to kreacja naszego rodaka?
Sylwetka znajoma z Café de Flore, the Deux Magots, Chez Lipp, the Café de la Paix czy Fouquet’s, ikona francuskiego stylu zaczęła swój triumfalny pochód przez ulice Francji w 1885 roku, kiedy polski emigrant Louis Drucker otworzył fabrykę mebli "do ogrodów, palarni i oranżerii, a także krzeseł do hoteli, restauracji, kasyn i publicznych instytucji". Pomysłem wyprzedzał epokę , rozmachem swoich konkurentów. Pozostawię polityczne dywagacje o pozytywnej roli migrantów w życiu społeczeństw i skupię się na temacie, jako że lato w pełni , co zachęca do spędzania czasu w outdoorze, czy to ogrodowym, czy miejskim.
Śmiałe projekty maison Drucker oraz doskonała jakość ram z trzciny cukrowej i wyplatanych z kolorowego rattanu zaplecków i siedzisk, a także biznesowa smykałka dziedziczona z pokolenia na pokolenie przyniosły rodzinnej firmie sławę i fortunę. Rzemieślniczy charakter produkcji wymagał wiedzy i umiejętności, zdobywanych w pięcioletnim procesie kształcenia. O innowacyjnej formule biznesu świadczył fakt, że oprócz masowej produkcji dostępne były modele "made to measure", a wszystkie były "ekologicznie friendly". Część klasyków designu jest produkowana do dziś w niezmienionym, historycznym kształcie, pomimo modernizacji firmy i zmiany właściciela brandu.
Obecnie fabryki maison Drucker znajdują się w departamencie Oise na północy Francji. Zaproszeni do współpracy projektanci i promocja na targach Maison et Objet rozreklamowały ten francuskie przebój daleko poza granicami kraju. Nowoczesne, designerskie projekty Christiana Biecher, Patricka Norguet, Indii Mahdavi, François Champsaur czy Olivii Putman zyskały słynnemu "the French Bistro Chair" międzynarodową klientelę. Wariacje na temat ikony bistro designu znaleźć można w projektach Jacquesa Grange, Philippe Starck, Gilles & Boissier etc. na całym świecie od Château Marmont w Los Angeles po Café Europa w Kopenhadze.
